Utrecht review

Wanneer The View in Tivoli het podium betreedt, juicht het publiek de band luid toe en op de voorste rijen is het gedurende het hele optreden dan ook een gezellige boel. Wie van een afstand naar de verrichtingen van de Schotse punkrockers kijkt, moet echter concluderen dat het allemaal niet zo veel om het lijf heeft.

In 2007 levert The View met Hats off to the Buskers een heel aardige bijdrage aan het reanimeren van de britpop, in het kielzog van de Arctic Monkeys, al gaven The Libertines een paar jaar daarvoor het startschot. Met de nieuwe cd Which Bitch? moet de band die aandacht zien vast te houden. Dat zal nog een hele klus worden, want vanavond gaan de nieuwe nummers het ene oor in en het andere uit. Wat blijft is de vertrouwde punkrock à la The Clash, met alle muzikale zijpaden als ska en folk die daarbij ingeslagen worden.

Daarbij houdt The View het live vooral levendig door af en toe van gitaren te wisselen: bassist wordt zanger/gitarist en vice versa, of de elektrische gitaren worden vervangen door akoestische, zoiets. Noem het charmante nonchalance, maar het ziet er allemaal nogal knullig uit. Op enig moment krijgt Kyle Falconer zijn akoestische gitaar niet omgegespt, ondanks hulp van een toegesnelde roadie, en zingt dan maar zittend op het drumpodium een liedje. Later vergeet hij zijn bas om te ruilen voor een gewone gitaar. Jongens...

Wanneer je een paar bier op hebt, met je vrienden bent en het boeit allemaal niet, is het vast heel feestelijk, maar het blijft een rommeltje, hoe goed doordacht sommige liedjes ook in elkaar steken. The View is een feestband en wie wat te vieren heeft, mag op de medewerking van de jonge Schotten rekenen; veel meer moet je er maar niet van maken.

By Emil Peeters, kindamuzik.net, 2nd April 2009